15/10/11
Η ΜΑΓΕΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΣ...
Συγκινητική διαφήμιση by babisflou
ΝΤΥΜΕΝΟΣ ΑΡΚΟΥΔΟΣ ΟΛΟΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΝΕ... ΟΤΑΝ ΔΕΙΧΝΕΙ ΤΟ ΑΛΗΘΙΝΟ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΤΟΝ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ... ΔΥΣΤΥΧΩΣ Η ΡΑΤΣΙΣΤΙΚΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗ ΓΙΑ ΤΑ ΑΜΕΑ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΨΕΙ ΠΟΤΕ...
13/6/11
Οι νευροδιαβιβαστές ακετυλοχολίνη, σεροτονίνη, ντοπαμίνη, νοραδρεναλίνη και η μάθηση
Κορυφαίος καθηγητής νευροεπιστήμης στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ ο Γουέλτερ Φρήμαν αναφέρει πως οι νευροδιαβιβαστές ακετυλοχολίνη (παίζει σημαντικό ρόλο στη μνήμη), σεροτονίνη (διάθεση, προσοχή), ντοπαμίνη (ικανοποίηση, ευχαρίστηση), νοραδρεναλίνη (λήψη αποφάσεων, εστίαση προσοχής) παίζουν τον κύριο ρόλο στη μάθηση. Αυτό ενδιαφέρει τους παιδαγωγούς. Αν δεν έχει το παιδί ακετυλοχολίνη έχει πρόβλημα στη μνήμη, δεν μπορεί να θυμηθεί τίποτα ότι κι αν κάνει. Η γνώση των νευροδιαβιβαστών εκ μέρους των παιδαγωγών οδηγεί σε καλύτερη διδασκαλία. Αν διαπιστώσουν κάποιο πρόβλημα που δεν μπορούν να το λύσουν (μνήμης, έλλειψη προσοχής, ευστροφία κ.λπ.) η γνώση των νευροδιαβιβαστών και η αύξησή τους μέσω της διατροφής, θα οδηγήσει σε βελτίωση του παιδιού.
Οι νευροδιαβιβαστές είναι οι βιολογικοί διακόπτες ή οι βιολογικές γέφυρες που επικοινωνούν οι νευρώνες (τα εγκεφαλικά κύτταρα) μεταξύ τους. Μιλούμε για 100 δισεκατομμύρια κύτταρα που ανάμεσά τους υπάρχει ένα μικρό χάσμα (περίπου 1/1.000 του χιλιοστού ) το λεγόμενο συναπτικό χάσμα (σχισμή).
Ακετυλοχολίνη
Ο πρώτος νευροδιαβιβαστής που ανακαλύφθηκε το 1921 είναι η ακετυλοχολίνη από το Γερμανό Ότο Λέβι η ανακάλυψη του οποίου του χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής το 1936. Ο Λέβι απέδειξε με πείραμα πως ο ρυθμός της καρδιάς επιβραδύνεται με την ακετυλοχολίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής της μνήμης. Η Ακετυλοχολίνη αποτελείται από το ακετυλο-σύνζυμο Α (προέρχεται από την Β5) και τη χολίνη (λέγεται και βιταμίνη Β4). Η χολίνη απότρεπε τη συσσώρευση λιπών και της χοληστερίνης στο σώμα και αυτός είναι ο κύριος ρόλος της. Αν δεν υπάρχει στον οργανισμό μας επαρκή ποσότητα αυτής της βιταμίνης, το λίπος συσσωρεύεται στο συκώτι και δεν διασπάται για να χρησιμοποιηθεί από το σώμα. Αν τρώμε χολίνη από τις τροφές αυξάνουμε τα επίπεδα ακετυλοχολίνης στο αίμα κυρίως έχουμε καλή μνήμη. Οι καλύτερες πηγές φυσικής χολίνης είναι: 1. Κρόκος αυγού 1.700mg στα 100gr. 2. Ρεβίθια 780mg στα 100gr. 3. Φακές 710mg στα 100gr. 4. Ρύζι 650mg στα 100gr. 5. Συκώτι 550mg στα 100gr.
Η χολίνη είναι το προϊόν αναγωγής της βεταΐνης της οποίας το καρβοξύλιο έχει μετατραπεί σε αλκοόλη από χημική άποψη αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον παιδαγωγό. Τον ενδιαφέρει η φοβία που έχει καλλιεργηθεί για τα αυγά την κύρια πηγή χολίνης μιας και το άλλο συστατικό το ακετυλο-σύνζυμο Α βρίσκεται σε αφθονία και δεν έχουμε πρόβλημα στη σύνθεση της ακετυλοχολίνης.
Τον Απρίλιο του 1999 ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ ανακοίνωσαν ότι η κατανάλωση ενός αυγού την ημέρα είναι απίθανο να αυξήσει να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών ή των εγκεφαλικών όπως προέκυψε από ανάλυση της μελέτης υγείας των νοσοκόμων του Χάρβαρντ και της μελέτης των επαγγελματιών που εργάζονται στον χώρο της υγείας. Η έρευνα παρακολούθησε την κατανάλωση αυγών από 100.00 άτομα περισσότερο από μία δεκαετία. Ο γιατρός Δρ. Φρανκ Μπ. Χιου και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση ενός αυγού δεν είναι επιβλαβής. Αντιθέτως, είναι δυνατό να συμβάλλει στην αποτροπή καρδιοπαθειών λόγω του ότι τα αυγά αυξάνουν την HDL και έχουν φυλλικό οξύ, χρώμιο (προστατεύει από τις καρδιοπάθειες – τα νέου τύπου Stent έχουν χρώμιο εσωτερικά για τον κίνδυνο επαναστένωσης), χολίνη κ.λπ. Το ίδιο υποστηρίζει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrition Bulletin του Βρετανικού Ιδρύματος Διατροφής, εχθρός της καρδιάς σημειώνει το περιοδικό είναι τα γλυκά, τα μπισκότα, τα κορεσμένα λίπη (κόκκινα κρέατα). Επίσης το κορυφαίο περιοδικό ΝΕΙΜ αναφέρει για έναν άνδρα 88 χρονών που έτρωγε 25 αυγά την ημέρα για 30 χρόνια. Αν και κατανάλωνε καθημερινά 5.000mg χοληστερίνης (περίπου 60 φορές πάνω από το συνιστώμενο) τα επίπεδα του στο αίμα ήταν φυσιολογικά. Αυτά τα λίγα παραδείγματα δείχνουν πως η φοβία των αυγών οδηγεί σε προβλήματα μνήμης στα παιδιά και τους ενήλικες όπως και συσσωρεύσεις λίπους, γιατί η λεκιθίνη γαλακτοματοποιεί τα λίπη.
Σε σειρά πειραμάτων του Πανεπιστημίου Ντιουκ, επιστήμονες ...
Οι νευροδιαβιβαστές είναι οι βιολογικοί διακόπτες ή οι βιολογικές γέφυρες που επικοινωνούν οι νευρώνες (τα εγκεφαλικά κύτταρα) μεταξύ τους. Μιλούμε για 100 δισεκατομμύρια κύτταρα που ανάμεσά τους υπάρχει ένα μικρό χάσμα (περίπου 1/1.000 του χιλιοστού ) το λεγόμενο συναπτικό χάσμα (σχισμή).
Ακετυλοχολίνη
Ο πρώτος νευροδιαβιβαστής που ανακαλύφθηκε το 1921 είναι η ακετυλοχολίνη από το Γερμανό Ότο Λέβι η ανακάλυψη του οποίου του χάρισε το Νόμπελ Ιατρικής το 1936. Ο Λέβι απέδειξε με πείραμα πως ο ρυθμός της καρδιάς επιβραδύνεται με την ακετυλοχολίνη. Είναι ο νευροδιαβιβαστής της μνήμης. Η Ακετυλοχολίνη αποτελείται από το ακετυλο-σύνζυμο Α (προέρχεται από την Β5) και τη χολίνη (λέγεται και βιταμίνη Β4). Η χολίνη απότρεπε τη συσσώρευση λιπών και της χοληστερίνης στο σώμα και αυτός είναι ο κύριος ρόλος της. Αν δεν υπάρχει στον οργανισμό μας επαρκή ποσότητα αυτής της βιταμίνης, το λίπος συσσωρεύεται στο συκώτι και δεν διασπάται για να χρησιμοποιηθεί από το σώμα. Αν τρώμε χολίνη από τις τροφές αυξάνουμε τα επίπεδα ακετυλοχολίνης στο αίμα κυρίως έχουμε καλή μνήμη. Οι καλύτερες πηγές φυσικής χολίνης είναι: 1. Κρόκος αυγού 1.700mg στα 100gr. 2. Ρεβίθια 780mg στα 100gr. 3. Φακές 710mg στα 100gr. 4. Ρύζι 650mg στα 100gr. 5. Συκώτι 550mg στα 100gr.
Η χολίνη είναι το προϊόν αναγωγής της βεταΐνης της οποίας το καρβοξύλιο έχει μετατραπεί σε αλκοόλη από χημική άποψη αλλά αυτό δεν ενδιαφέρει τον παιδαγωγό. Τον ενδιαφέρει η φοβία που έχει καλλιεργηθεί για τα αυγά την κύρια πηγή χολίνης μιας και το άλλο συστατικό το ακετυλο-σύνζυμο Α βρίσκεται σε αφθονία και δεν έχουμε πρόβλημα στη σύνθεση της ακετυλοχολίνης.
Τον Απρίλιο του 1999 ερευνητές του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ ανακοίνωσαν ότι η κατανάλωση ενός αυγού την ημέρα είναι απίθανο να αυξήσει να αυξήσει τον κίνδυνο καρδιοπαθειών ή των εγκεφαλικών όπως προέκυψε από ανάλυση της μελέτης υγείας των νοσοκόμων του Χάρβαρντ και της μελέτης των επαγγελματιών που εργάζονται στον χώρο της υγείας. Η έρευνα παρακολούθησε την κατανάλωση αυγών από 100.00 άτομα περισσότερο από μία δεκαετία. Ο γιατρός Δρ. Φρανκ Μπ. Χιου και οι συνεργάτες του κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η κατανάλωση ενός αυγού δεν είναι επιβλαβής. Αντιθέτως, είναι δυνατό να συμβάλλει στην αποτροπή καρδιοπαθειών λόγω του ότι τα αυγά αυξάνουν την HDL και έχουν φυλλικό οξύ, χρώμιο (προστατεύει από τις καρδιοπάθειες – τα νέου τύπου Stent έχουν χρώμιο εσωτερικά για τον κίνδυνο επαναστένωσης), χολίνη κ.λπ. Το ίδιο υποστηρίζει μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Nutrition Bulletin του Βρετανικού Ιδρύματος Διατροφής, εχθρός της καρδιάς σημειώνει το περιοδικό είναι τα γλυκά, τα μπισκότα, τα κορεσμένα λίπη (κόκκινα κρέατα). Επίσης το κορυφαίο περιοδικό ΝΕΙΜ αναφέρει για έναν άνδρα 88 χρονών που έτρωγε 25 αυγά την ημέρα για 30 χρόνια. Αν και κατανάλωνε καθημερινά 5.000mg χοληστερίνης (περίπου 60 φορές πάνω από το συνιστώμενο) τα επίπεδα του στο αίμα ήταν φυσιολογικά. Αυτά τα λίγα παραδείγματα δείχνουν πως η φοβία των αυγών οδηγεί σε προβλήματα μνήμης στα παιδιά και τους ενήλικες όπως και συσσωρεύσεις λίπους, γιατί η λεκιθίνη γαλακτοματοποιεί τα λίπη.
Σε σειρά πειραμάτων του Πανεπιστημίου Ντιουκ, επιστήμονες ...
Παιδικός αυτισμός
Πρόσφατες επιδημιολογικές έρευνες έχουν δείξει σημαντική αύξηση της επίπτωσης (incidence) του αυτισμού, ή άλλως των διαταραχών του φάσματος του αυτισμού (1 στις 150 γεννήσεις). Μερικοί ερευνητές ανεβάζουν την επίπτωση σε 1 στις 100 γεννήσεις. Η αύξηση οφείλεται εν μέρει στην διεύρυνση των διαγνωστικών κριτηρίων είναι όμως και πραγματική σε σημαντικό βαθμό. Ο όρος ‘διαταραχές του φάσματος του αυτισμού’ προτιμάται γιατί καλύπτει μια ευρεία ποικιλία κλινικών μορφών της διαταραχής, από τις πλέον σοβαρές έως τις ελαφρότερες. Μέχρι πρόσφατα χρησιμοποιούνταν και ο όρος ‘διάχυτες αναπτυξιακές διαταραχές’.
Ο αυτισμός αποτελεί αναπτυξιακή διαταραχή που αφορά πρωταρχικά τον εγκέφαλο και γίνεται εμφανής στην αρχή του βίου του παιδιού, δηλαδή κατά τη βρεφονηπιακή ηλικία, τότε που η ανάπτυξη του εγκεφάλου γίνεται με ταχείς ρυθμούς. Το πρόβλημα του αυτισμού θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί σαν εκτροπή στην ανάπτυξη του εγκεφάλου που κατά τις ενδείξεις αρχίζει στη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η βλάβη αυτή του εγκεφάλου που δεν εντοπίζεται από τα συνήθη διαγνωστικά μέσα αφήνει τα ίχνη της στον υπόλοιπο βίο του ατόμου. Ο αυτισμός είναι σύνδρομο που μπορεί αν οφείλεται σε γνωστά αίτια (π.χ. ερυθρά στη μητέρα κατά την εγκυμοσύνη, κακώσεις κατά το τοκετό) στις περισσότερες όμως περιπτώσεις τα αίτια δεν είναι σαφή. Κύρια κλινικά χαρακτηριστικά του αυτισμού είναι:
α) Σοβαρό έλλειμμα στην κοινωνική αμοιβαιότητα, δηλαδή το παιδί ή δεν επικοινωνεί ή επικοινωνεί και συναλλάσσεται με τα πρόσωπα του περιβάλλοντος με εξαιρετική δυσκολία.
β) Σοβαρό έλλειμμα στον λόγο και ομιλία, δηλαδή το παιδί αδυνατεί να κατακτήσει τον κώδικα επικοινωνίας (λόγος γλώσσα) και να τον χρησιμοποιήσει για επικοινωνία (ομιλία).
γ) Το παιδί παρουσιάζει περιορισμένα ενδιαφέροντα και δραστηριότητες (στερεοτυπίες, εμμονές, προσκόλληση σε ρουτίνες).
Στον καθημερινό του βίο το νήπιο με αυτισμό φαίνεται σαν να είναι κλεισμένο στον εαυτό του. Οι προσπάθειες των γονέων και λίγο αργότερα των νηπιαγωγών για επικοινωνία φαίνεται να το αφήνουν αδιάφορο ή βρίσκουν μόνον ελάχιστη ανταπόκριση. Το παιδί δεν παίζει με παιχνίδια, απλώς τα χειρίζεται. Συχνά περνάει την ώρα του σε στερεότυπες δραστηριότητες (λίκνισμα, πεταρίσματα των χεριών, δάχτυλα μπροστά στα μάτια, στρίψιμο μιας κλωστής για ώρες κοκ). Άλλοτε οι στερεοτυπίες μπορεί να αφορούν το φαγητό π.χ. πρέπει να είναι πάντα την ίδια υφή ή να έχει την ίδια γεύση. Η έξοδος από το σπίτι ή άφιξη επισκεπτών μπορεί να το αναστατώσει. Μερικά παιδιά παρουσιάζουν ήπια και άλλα σοβαρότερα χαρακτηριστικά της διαταραχής. Κάποια παιδιά παρουσιάζουν μεγάλη διάσπαση προσοχής, υπερκινητικότητα, αυτοτραυματίζονται ή γίνονται επιθετικά.
Η ερευνητική προσπάθεια είναι τεράστια σε παγκόσμια κλίμακα στη διερεύνηση των αιτίων και της παθογένειας, δηλαδή, γιατί και πως συμβαίνει το πρόβλημα αυτό στο παιδί. Ανάλογη είναι και η προσπάθεια για την ανάπτυξη θεραπευτικών μεθόδων για την αντιμετώπιση του παιδιού με αυτισμό. Θεραπεία που να αναιρεί το αναπτυξιακό πρόβλημα στον εγκέφαλο του παιδιού δεν υπάρχει επί του παρόντος. Εντούτοις πολλά ερευνητικά θεραπευτικά προγράμματα έχουν δείξει ότι η πρώιμη διάγνωση, η έναρξη εντατικής αγωγής κατά τη νηπιακή ηλικία με συμπεριφοριστικές μεθόδους και η μακρά διάρκεια της ειδικής αγωγής είναι δυνατόν να οδηγήσουν σε μεγάλη βελτίωση. Πολλά παιδιά μπορούν να ‘χάσουν’ τη διάγνωση ‘αυτισμού’ αργότερα στη σχολική ηλικία. Άλλα μπορεί να γίνουν άτομα λειτουργικά σε κοινωνικό πλαίσιο αν και διατηρούν κάποιες ιδιαιτερότητες στον κοινωνικό τους βίο.
Εντατική θεραπεία προϋποθέτει πρόγραμμα που μπορεί να προσφέρει τουλάχιστον 20 ώρες αγωγή την εβδομάδα από θεραπευτές ειδικευμένους στις τεχνικές που απαιτούνται για τη διαταραχή αυτή. Μέτοχοι στη θεραπευτική προσπάθεια γίνονται και οι γονείς οι οποίοι καθοδηγούνται στο χειρισμό του παιδιού. Η προσπάθεια πρέπει να συνεχίζεται και κατά τη σχολική ηλικία σε ειδικές τάξεις και αργότερα σε προγράμματα για ενήλικές. Πολλοί γονείς αντιδρούν με απελπισία στη διάγνωση αυτισμού στο παιδί τους. Αυτή είναι μια λαθεμένη αντίδραση. Οι ίδιοι πολλά μπορούν να κάμουν που να βελτιώνουν την εξέλιξη του παιδιού τους. Η συνασπισμένη προσπάθεια μέσα από συλλόγους γονέων αποτελεί επίσης ισχυρό μέσο για την ανάπτυξη ειδικών υπηρεσιών. Στην ανησυχία και το άγχος των γονέων για το μέλλον του παιδιού τους η κοινωνία πρέπει ν΄ ανταποκριθεί με γνήσιο ενδιαφέρον και φροντίδα.
24/1/11
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)