Τομογραφίες προβλέπουν ποιοι δυσλεκτικοί θα καταφέρουν να διαβάσουν!

H δυσλεξία εκδηλώνεται συνήθως ως δυσκολία στην ανάγνωση και την ορθογραφία (Φωτογραφία: Associated Press)

Ουάσινγκτον
Απλές μαγνητικές τομογραφίες του εγκεφάλου επιτρέπουν στους επιστήμονες να προβλέπουν με ακρίβεια ποια δυσλεκτικά παιδιά θα καταφέρουν τελικά να ξεπεράσουν τις δυσκολίες στην ανάγνωση.

«Μετρήσεις με τομογραφίες του εγκεφάλου είναι ευαίσθητες στις διαφορές μεταξύ των ανθρώπων οι οποίες προβλέπουν την έκβαση της διαταραχής όσον αφορά την εκπαίδευση» δήλωσε ο Μπρους ΜακΚάντλις, μέλος της διεθνούς ερευνητικής ομάδας.

Η μελέτη του δημοσιεύεται στην αμερικανική επιθεώρηση Proceedings of the National Academy of Sciences.

Όπως αναφέρει το Reuters, τα πειράματα έδειξαν ότι οι τομογραφίες προβλέπουν τις μελλοντικές επιδόσεις των δυσλεκτικών μαθητών με ακρίβεια 90% -αρκετά μεγαλύτερη σε σχέση με τα σημερινά γλωσσικά τεστ και τις συμπεριφορικές παρατηρήσεις.

H δυσλεξία, μια ολόκληρη ομάδα διαταραχών της μάθησης, εκδηλώνεται συνήθως ως δυσκολία στην ανάγνωση και την ορθογραφία, αν και μπορεί να συνοδεύεται από άλλα συμπτώματα.

Παρά την πρόοδο όσον αφορά την κατανόηση της διαταραχής, τα αίτιά της παραμένουν ασαφή.
Newsroom ΔΟΛ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ...

Γράμμα των παιδιών του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Πύργου προς τα υπόλοιπα παιδιά, τους γονείς τους και σε όλους τους κατοίκους της πόλης του Πύργου.

Γεια σας!

Είμαστε μια ομάδα παιδιών που φοιτούμε με την βοήθεια των δασκάλων μας στο Ειδικό Δημοτικό Σχολείο του Πύργου. Το σχολείο μας είναι λίγο διαφορετικό από το δικό σας. Κι εμείς είμαστε λίγο διαφορετικοί από εσάς.
Μπορεί να μην τα καταφέρνουμε τόσο καλά στην Γλώσσα και στα Μαθηματικά όπως εσείς και μπορεί να μην είμαστε τόσο καλοί στα σπορ.
Είναι αλήθεια ότι δυσκολευόμαστε λίγο περισσότερο στην καθημερινή μας ζωή. Όμως αναλογιστείτε: Και εσείς είστε το ίδιο καλοί παντού;
Δεν σας έχει τύχει ποτέ να σκεφτείτε «Ωχ, αυτό είναι πολύ δύσκολο! Δεν μπορώ να τα καταφέρω»! Σίγουρα. Όλοι χωρίς εξαίρεση έχουμε δυσκολίες. Άλλος λιγότερες, άλλος περισσότερες.
 Έχουμε όμως και ιδιαίτερες ικανότητες.
Άλλος μπορεί να δυσκολεύετε τόσο πολύ να μάθει να διαβάζει και όμως να έχει πιο καλή καρδιά και από τον πιο καλόκαρδο γίγαντα του γλυκύτερου παραμυθιού. Άλλος μπορεί να μην τα καταφέρνει στην αφαίρεση ή στον πολλαπλασιασμό αλλά να τραγουδάει πιο όμορφα και από το πιο γλυκόλαλο αηδόνι.
 Άλλος μπορεί να μην έχει δει ποτέ του το φώς του ήλιου αλλά να κλείνει στην ψυχή του την απέραντη ομορφιά όλου του κόσμου.
Άλλος μπορεί να μην έχει ακούσει ποτέ τίποτα και γι’ αυτό η φωνή του να είναι άσχημη ή «να μιλάει» με χειρονομίες, μα να ζωγραφίζει τον κόσμο μας με φανταστικά χρώματα και υπέροχες πινελιές.
Άλλος μπορεί να μην κουνάει τα πόδια του, μα να κολυμπάει σαν δελφίνι! Όλοι έχουμε τις ιδιαίτερες δυσκολίες μας, άλλος περισσότερες, άλλος λιγότερες. Έχουμε όμως και τα ιδιαίτερα ταλέντα μας. Γι’ αυτό όλοι, όλα τα παιδιά χρειαζόμαστε ισότιμη μεταχείριση. Χρειαζόμαστε φίλους, παρέες, αγάπη, καλοσύνη, ανεκτικότητα στις δυσκολίες μας αλλά όχι λύπηση και οίκτο. Χρειαζόμαστε ισότιμη μεταχείριση και ισότιμες ευκαιρίες. Αυτά όχι μόνο σήμερα που γιορτάζεται η μέρα των Α.Μ.Ε.Α., μα κάθε μέρα.
Ελάτε στο σχολείο μας να μας δείτε, να γνωριστούμε, να παίξουμε μαζί και να δείτε πράγματα που και εμείς μπορούμε να καταφέρουμε και γιατί όχι και εσείς να μας θαυμάσετε....

3 Δεκεμβρίου, Παγκόσμια ημέρα σήμερα για τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες (ΑμεΑ)
 Η 3η Δεκεμβρίου δεν είναι γιορτή. Είναι μια αφορμή για να έρθει στο προσκήνιο η ύπαρξη, η παρουσία κάποιων ξεχωριστών συμπολιτών μας που θα μπορούσαν να είναι και μέλη της οικογένειάς μας και η διεκδίκησής τους ισότιμης θέσης στην κοινωνία.
Γιατί η απόσταση που χωρίζει έναν άνθρωπο υγιή - αρτιμελή, από έναν άνθρωπο ανάπηρο, με ευάλωτη υγεία ή με μύρια όσα άλλα προβλήματα είναι ένα εκατοστό (ή και χιλιοστό)του δευτερολέπτου. Όσο δηλαδή, ένα φρενάρισμα που (δεν) έγινε, ένα βήμα παραπάνω (ή λιγότερο), μια απροσεξία της στιγμής ή ένας επικίνδυνος ελιγμός (που συνήθως γίνεται για πλάκα) από κάποιον άσχετο ή μεθυσμένο ή απλά απρόσεχτο. Επίσης η απόσταση που χωρίζει έναν άνθρωπο που γεννήθηκε υγιής - αρτιμελής, από έναν άνθρωπο που γεννήθηκε ανάπηρος, με ευάλωτη υγεία ή με μύρια όσα άλλα προβλήματα, δεν είναι παρά μια απειροελάχιστη (και όταν λέμε απειροελάχιστη εννοούμε απειροελάχιστη) απόκλιση από το σύνηθες ή το "φυσιολογικό" του γεννητικού κώδικα.
 Oι συμπολίτες μας αυτοί δεν είναι ανάπηροι. Ανάπηρη είναι η πόλη που εμποδίζει να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να κινηθούνε απρόσκοπτα. Η προσπελασιμότητα και η δυνατότητα πρόσβασης όλων των πολιτών σε ζωτικούς χώρους, δομές και υπηρεσίες είναι βασικό ανθρώπινο δικαίωμα και όχι προνοιακή παροχή.
Ανάπηροι είναι οι διοικούντες που στο όνομα του κέρδους ασελγούν μετατρέποντας κάθε διαθέσιμο κεντρικό δημόσιο χώρο σε «τραπεζοκαθίσματα» και πάρκιν στερώντας από πολλούς το δικαίωμα να κινηθούν ελεύθερα και να περπατήσουν ακόμα και στο κέντρο της πόλης».
Μη φυσιολογική είναι η πόλη της φυσιολογικότητας, της μονοτονίας, της κανονικότητας, της ομοιομορφίας, της απόρριψης αυτού που διαφέρει, του αποκλεισμού και του εγκλεισμού του.
Καθυστερημένη είναι η πόλη των προκαταλήψεων και των διακρίσεων ενάντια σε συνανθρώπους, οι οποίοι αναζητώντας μία καλύτερη τύχη για τους εαυτούς τους, τις οικογένειες και τα παιδιά τους πήραν τον μακρύ και δύσκολο δρόμο της μετανάστευσης. Η πόλη που αντί να αξιοποιήσει τον πλούτο και τις δυνατότητες των πολιτισμών ενισχύει το έδαφος και τις συνθήκες τις υπερεκμετάλλευσής μας από τη μια, ενώ από την άλλη παράγει τον φόβο και την ανασφάλεια για να διασφαλίσει αυτή την υπερεκμετάλλευση, κατασκευάζοντας και συντηρώντας προκαταλήψεις για τους μετανάστες και τους πρόσφυγες.
 Ανάπηροι, όμως, είμαστε και οι πολίτες που αλλοτριωμένοι και εγκλωβισμένοι στην αγωνία της επιβίωσης στην οποία μας σπρώχνουν, αναπαράγουμε ρατσιστικές αντιλήψεις απέναντι σ’ αυτά τα άτομα με τις ειδικές ικανότητες. Μια πολιτεία που δεν σέβεται τα δικαιώματα αυτών των ανθρώπων, υστερεί σε δημοκρατικότητα. Και μια κοινωνία που δεν απαιτεί πιεστικά άρση τέτοιου είδους αποκλεισμών εμφανίζει συμπτώματα αξιακής παρακμής.
Ανάπηρη είναι η πόλη που δεν σέβεται τα παιδιά της, γιατί δεν θέλει δημιουργικούς και ελεύθερους πολίτες. Πού θέλει να τα εξοικειώσει ήδη από την τρυφερή παιδική τους ηλικία με τη μιζέρια, την παθητικότητα, την αλλοτρίωση, τη συμμόρφωση, την υποταγή και τον καταναλωτισμό. Η πόλη που εξοντώνει τη φαντασία, τη δημιουργία, τα όνειρα των παιδιών της. Ανάπηροι είμαστε και οι εκπαιδευτικοί που αποδεχόμαστε και ανεχόμαστε αυτό το «λειτούργημα». Που εγκλωβισμένοι σε μία καθημερινή ρουτίνα και βαρεμάρα δεν εμπλεκόμαστε ως παιδαγωγοί σε μία ουσιαστική αλληλεπίδραση με τα παιδιά, που δεν συνδέουμε το σχολείο και την σχολική δραστηριότητα δημιουργικά με το κοινωνικό περιβάλλον. Ανάπηροι είμαστε, όμως, και σαν πολίτες που δεν αντιστεκόμαστε, που τη γκρίνια μας δεν τη μετατρέπουμε σε διαμαρτυρία, που τη μοιρολατρική μας συνέργεια δεν την αντικαθιστούμε με την υπεράσπιση του μόχθου μας και τον διαρκή αγώνα για την εξασφάλιση μιας καλύτερης ποιότητας ζωής.


Ο Διευθυντής του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου Πύργου
ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΟΣ

ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ /ΒΙΒΛΙΑ /ΤΑΙΝΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΥΣΛΕΞΙΑ

                 ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ
                 http://www.bdadyslexia.org.uk/

http://www.interdys.org/

http://www.dyslexia.com/

http://www.dyslexia.gr/cms/

http://www.dyslexiaaction.org.uk/

http://www.cyprusdyslexia.com/SKcontent.php?lng=GR&id=2

http://dysdaskalos.blogspot.com/

www.dys.gr

www.prasinipriza.com

http://www.iamdyslexic.com/

http://www.davislearningfoundation.org.uk/client_test.html

http://www.dyslexiatreatment.gr/

http://www.ne-dyslexia.com/

http://www.davidmulhall.co.uk/content/view/2/2/

http://www.dyslexia-goneis.gr/default.asp

ΒΙΒΛΙΑ

·    "Η δυσλεξία και πως αντιμετωπίζεται: διαφορετικός τρόπος μάθησης, διαφορετικός τρόπος διδασκαλίας", Αθανασιάδη, Ε. Εκδ.Καστανιώτη

·   "Τα γράμματα χορεύουν" (2010), Ρουσάκη Μ., εκδ. Παπαδόπουλος

·   "Δυσλεξία στην πράξη" (2010), Σκουντή, Μ. & Ανυφαντή, Ε.

·    The reality of dyslexia (1993),Osmond, J.

·        Faking it: a look into the mind of a creative learner (1993) Lee, C. & Jackson, R.

·        Overcoming dyslexia: a straightforward guide for families and teachers (1995) edites by Beve Hornsby

·        How dyslexics learn: grasping the nettle, Saunders, K. &  White, A

·        Dyslexia and self-concept: seeking a dyslexic identity (2005) Burden, R.

·        Μάρκου Σ. (1996), «Δυσλεξία», Αθήνα, εκδόσεις: Μορφωτική.

·        Λιβέρη-Καντερέ Αναστασία (1995), "Εσύ ξέρεις τι είναι…δυσλεξία;" Αθήνα, εκδ. Εκπαιδευτικών Περιβολάκη.

·        Richards, R. G. (2001). L.E.A.R.N.: Playful strategies for all students. Riverside, CA: RET Center Press.

·        Δοϊκου – Αυλίδου, Μ. (2002).Η δυσλεξία. Συναισθηματικοί παράγοντες και ψυχοκοινωνικά προβλήματα. Αθήνα: Ελληνικά Γράμματα.

                                             ΤΑΙΝΙΕΣ

   «Το μυστικό» (“The Secret”) για τη τηλεόραση παραγωγής του 1992.  Με σκηνοθέτη την Karen Arthur και πρωταγωνιστή τον Kirk Douglas (http://www.imdb.com/title/tt0105343/).                          

    

"Ανάποδα: ο γρίφος της δυσλεξίας» (“Backwards: the riddle for dyslexia”) του 1984.  Πρόκειται για αυτοτελές επεισόδιο της εκπαιδευτικής σειράςτου ABC “Afterschool Specials” (http://www.imdb.com/title/tt0233278/)

«Όπως τα αστέρια στη γη» (“Taare Zameen Par”) του 2007. Πρόκειται για ένα δραματικό έργο ινδικής παραγωγής, το οποίο μας αφηγείται την ιστορία ενός 8χρονου αγοριού, που υποφέρει μέχρι που ο δάσκαλός του αναγνωρίζει ότι το παιδί έχει δυσλεξία

ΔΥΣΛΕΞΙΑ

Από τον aanasto
Όταν ο μαθητής παρουσιάζει την ειδική μαθησιακή δυσκολία, είναι πολύ πιθανόν να τον αντιμετωπίζουν με λαθεμένο τρόπο. Να τον επικρίνουν, για παράδειγμα, με λόγια ανεπίτρεπτα για την αναμενόμενη μαθησιακή του αναποτελεσματικότητα ή για κάποιες όχι ασυνήθιστες ούτε παντελώς αδικαιολόγητες παρεκτροπές στη συμπεριφορά του.
Οι ατυχείς ως επί το πλείστον χειρισμοί των γονέων και εκπαιδευτικών στη διαπαιδαγώγηση του μαθητή αυτού ενισχύουν την εντύπωση που αυτός διαμορφώνει σταδιακά για τον εαυτό του ότι δεν είναι άξιος και ικανός. Αυτό έχει ως άμεσο επακόλουθο τη μείωση της επίδοσης του και τη «σκλήρυνση» της συμπεριφοράς του. Η κατ' εξακολούθηση εσφαλμένη αντιμετώπιση του μαθητή αυτού ευνοεί την εκδήλωση αντικοινωνικής συμπεριφοράς και επιβαρύνει την ψυχική του κατάσταση η οποία ενδεχομένως τον οδηγεί στην απαισιόδοξη θεώρηση της ζωής.
Η δυσλεξία, όπως είναι ήδη γνωστό, είναι μια δομική-γνωστική δυσλειτουργία που αφορά την επεξεργασία της γραπτής μόνο μορφής της γλώσσας. Οι μαθητές με δυσλεξία συναντούν άλλοι σε μεγαλύτερο και άλλοι σε μικρότερο βαθμό δυσκολία στη μάθηση της ανάγνωσης, της γραφής, της ορθογραφίας και σε ορισμένες περιπτώσεις της αριθμητικής. Το ποσοστό των μαθητών αυτών ανέρχεται

O θρίαμβος των σεμιναρίων, η ήττα της αξιοκρατίας στην Ειδική Αγωγή

Εσχάτως η Διεύθυνση Ειδικής Αγωγής άρχισε να προκηρύσσει οργανικές θέσεις στις ΣΜΕΑΕ, Αυτό είναι μια άκρως θετική εξέλιξη, αν δεν υπήρχε ένα τεράστιο ΑΛΛΑ.
Είναι αυτονόητη η αναγκαιότητα των οργανικών θέσεων για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία του ιδιαίτερου αυτού κλάδου εκπαίδευσης, οπότε αυτό πρέπει να καταλογιστεί στα θετικά.
Ποιο είναι,όμως, το ΑΛΛΑ;
Όλοι -στα λόγια δυστυχώς- παραδέχονται τη σημαντικότητα της πλήρωσης των θέσεων από καταρτισμένους και με τίτλους σπουδών καθηγητές. Τι γίνεται στην πραγματικότητα; Το υπουργείο προκήρυξε θέσεις για μεταθέσεις σε οργανικές θέσεις στις ΣΜΕΑΕ.
ΑΛΛΑ πόσοι από τους μόνιμους έχουν τίτλους σπουδών; Πόσοι έχουν το θεωρητικό-γνωστικό υπόβαθρο να σταθούν στις ΣΜΕΑΕ; Δε νομίζω πως η λύση είναι τα ημίμετρα της -ο θεός να την κάνει- επιμόρφωσης των σεμιναρίων. Τα σεμινάρια στην Ε.Α. που είχαν κατακλύσει την τελευταία 5ετία την εκπαιδευτική κοινότητα βγάζουν πια τα λεφτά τους για όσους μόνιμους έδωσαν το ακριβό αντίτιμο των 2500 ευρώ. Είναι το σωστό; Είναι η πιο αξιοκρατική λύση; Μήπως θα έπρεπε να δοθούν οι θέσεις με προκήρυξη διαγωνισμού ΑΣΕΠ για όσους είναι κάτοχοι τίτλων σπουδών στην Ε.Α.;
Αυτό το κείμενο σε καμία περίπτωση δε στρέφεται κατά των μονίμων συναδέλφων. Αν πληρούν τα κριτήρια, πολύ καλά να κάνουν και να πάρουν τις θέσεις.
Αν οι γνώσεις τους, όμως, περιορίζονται στον καταιγισμό γενικόλογων γνώσεων, τότε ΟΧΙ. Να πάρουν αυτές τις θέσεις αναπληρωτές που κατέχουν τίτλους σπουδών. Πώς; Η απάντηση είναι μια και καθολικά αποδεκτη: τόσο για την πρωτοβάθμια, όσο και για τη δευτεροβάθμια ΑΣΕΠ.

Β. Παπαδημητρίου

"HAND IN HAND" - ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ ME XOΡΕΥΤΙΚΟ ΖΕΥΓΑΡΙ

«Σαν βγεις στον πηγαιμό για ...»

« Η επαφή με τα άτομα με ειδικές ανάγκες μπορεί να σε κάνει καλύτερο άνθρωπο. Ατενίζεις τη ζωή πιο αισιόδοξα γιατί είσαι πιο δυνατός και πιο συνειδητοποιημένος. Το «κακό» που διαβλέπεις γύρω σου γίνεται απλώς κάτι το διαφορετικό. Έτσι μαθαίνεις να απολαμβάνεις το ταξίδι ανεξάρτητα από τον προορισμό του.
Όταν πρόκειται να γεννήσεις ένα παιδί, είναι σα να οργανώνεις μια πολύ ωραία εκδρομή στην Ιταλία. Αγοράζεις βιβλία, μαζεύεις πληροφορίες και φτιάχνεις τα πλάνα σου. Μετά από μήνες προσδοκίας η τελική μέρα φτάνει. Ετοιμάζεις τις βαλίτσες σου και απογειώνεσαι με το αεροπλάνο. Μερικές ώρες αργότερα το αεροπλάνο προσγειώνεται και ακούγεται η φωνή της αεροσυνοδού. - Καλώς ήρθατε στην Ολλανδία. - Ολλανδία; Εγώ πετούσα για Ιταλία. Υποτίθεται πως θα έπρεπε να βρισκόμουν στην Ιταλία! Τι να κάνω στην Ολλανδία;
Αναγκαστικά όμως θα πρέπει εσύ να μείνεις στην Ολλανδία. Το σημαντικό είναι ότι δε βρίσκεσαι σε μια απαίσια και βρώμικη τοποθεσία. Απλώς είναι μια διαφορετική χώρα. Εσύ αποφασίζεις να κατέβεις από το αεροπλάνο, αγοράζεις καινούρια βιβλία, ενημερώνεσαι και φτιάχνεις νέα πλάνα ταξιδιού για να γνωρίσεις τη χώρα της Ολλανδίας. Συναντάς τελείως διαφορετικά πράγματα από κείνα που φανταζόσουν ότι θα δεις στην Ιταλία. Διαφορετική γλώσσα, διαφορετικούς ανθρώπους, που δεν περίμενες να τους συναντήσεις ποτέ. Κρατάς την ανάσα σου, κοιτάζεις γύρω σου και αρχίζεις να παρατηρείς τις όμορφες τουλίπες και τα αξιοθέατα της Ολλανδίας.
Γυρίζοντας πίσω από το ταξίδι σου, για χρόνια πολλά έχεις κουραστεί να βλέπεις φίλους και γνωστούς να πηγαινοέρχονται στην Ιταλία κι όλοι τους να καυχιούνται τι ωραία που πέρασαν εκεί. Για το υπόλοιπο της ζωής σου, εσύ θα λες «Ναι! Εκεί ήταν το μέρος που θα ταξίδευα κι εγώ». Και να ξέρεις ότι ο πόνος αυτού του ονείρου δε θα φύγει ποτέ γιατί αυτή η έλλειψη είναι πάρα πολύ σημαντική. Αλλά, εάν ξοδέψεις τη ζωή σου για το γεγονός ότι δεν πήγες στην Ιταλία, εσύ ποτέ δε θα μείνεις και δε θα έχεις την ευκαιρία να απολαύσεις τις μοναδικές τουλίπες και τα σημαντικά αξιοθέατα της Ολλανδίας.
Καλό ταξίδι λοιπόν σε όλους μας κι ανεξάρτητα από τον προορισμό ας χαρούμε για όσα θα μας δώσει παρά να λυπηθούμε για όσα δεν μπορέσαμε να χαρούμε».
ΑΝΑΣΤΟΠΟΥΛΟΣ ΑΝΑΣΤΟΣ

ΤΡΑΥΛΙΣΜΟΣ - Άρθρο του εκπαιδευτικού Ειδικής Αγωγής Αναστόπουλου Ανάστου

Ήδη από πολύ μικρή ηλικία ορισμένα άτομα παρουσιάζουν κάποιες διαταραχές επικοινωνίας. Σ’ αυτή την εργασία θα μιλήσουμε για μια ιδιαίτερη μορφή διαταραχής επικοινωνίας, τον τραυλισμό, που από πολύ παλιά έχει απασχολήσει την επιστημονική κοινότητα. Θα αναφερθούμε στα βασικά χαρακτηριστικά του τραυλισμού, τα αίτια που τον προκαλούν, τη στάση των γονέων και του δασκάλου απέναντι στο παιδί που τραυλίζει και τη θεραπευτική αγωγή που μπορεί να φέρει κάποια θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος. Τα τελευταία χρόνια η πρόοδος της επιστημονικής γνώσης είναι δυνατόν να δώσει μια εν μέρη ή και ολοκληρωμένη επίλυση του τραυλισμού. Σημαντική, αλλά προσωρινή όπως αποδεικνύεται, είναι η συμβολή ορισμένων μεθόδων που μειώνουν ή και εξαλείφουν τα «φαινόμενα δισταγμού». Έχει διαπιστωθεί όμως πως για μια αποτελεσματική μέθοδο, αφού γίνει η έγκαιρη διάγνωση από ειδικούς, είναι η συλλογή κάθε πληροφορίας σχετικά με τον τραυλισμό και η άμεση συνεργασία του ειδικού τόσο με το άτομο όσο και με το οικείο περιβάλλον του. Ωστόσο, απαραίτητη προϋπόθεση είναι να διαγνωστούν τα αίτια που προκάλεσαν τον τραυλισμό και οι συνθήκες κατά τις οποίες τα «φαινόμενα δισταγμού» επιδεινώνονται.


ΔΙΑΤΑΡΑΧΕΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΣΗ


Η επιστημονική γνώση στον τομέα των διαταραχών επικοινωνίας και μάθησης έχει διαφοροποιηθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια. Παλιότερα οι δυσκολίες που αντιμετώπιζαν κάποια άτομα στη γραφή και στην ομιλία αποδίδονταν στο μειωμένο κίνητρο του παιδιού ή στην ανεπαρκή αγωγή του από γονείς και παιδαγωγούς. Η εξέλιξη της επιστήμης όμως συνέβαλλε στην ορθότερη κατανόηση αυτών των προβλημάτων και οι σύγχρονες τεχνικές διευκολύνουν την έγκαιρη αναγνώριση των ατόμων με προβλήματα μάθησης και επικοινωνίας γεγονός που τους εξασφαλίζει καλύτερες ευκαιρίες, προσαρμοσμένες στις δικές τους δυνατότητες.